Edukacja w miejscach pamięci

Rok szkolny 2020/2021

Decyzją Organu Prowadzącego Edukacja w Miejscach Pamięci nie odbędzie się w bieżącym roku szkolnym z powodu stanu epidemicznego.

 

Edukacja w Miejscach Pamięci 2019/2020

Zaplanowana 2 dniowa wycieczka z klasą 2A nie odbyła się z powodu epidemii Covid-19.

W programie wycieczki zaplanowano:

· Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie – zajęcia edukacyjne,

· Muzeum Powstania Poznańskiego Czerwiec 1956,

· Zwiedzanie wystawy poświęconej Patronom szkoły: Pogromcy Enigmy – Szyfrokontener w Poznaniu,

· Teren Międzynarodowych Targów Poznańskich,

· Fort Winiary (Cytadela),

· Katedrę Gnieźnieńską, Drzwi Gnieźnieńskie, wzgórze Lecha,

· Zamek w Kórniku,

· Pałac w Rogalinie, Mauzoleum Raczyńskich, dęby rogalińskie.

 

Edukacja w Miejscach Pamięci 2018/2019

W roku szkolnym 2018-2019 cztery klasy naszej szkoły uczestniczyło w projekcie: ,,Edukacja w Miejscach Pamięci”. Uczniowie klas maturalnych odbyli zajęcia na terenie Auschwitz-Birkenau – zespołu niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych i obozu zagłady w latach 1940-1945, symbol Holocaustu – zagłady narodu polskiego, żydowskiego, romskiego, jeńców radzieckich i innych europejskich narodów.
Celem zajęć było uświadamianie odpowiedzialności, szlachetności i poświęcenia przedstawicieli poprzednich pokoleń. Uczestnictwo w warsztatach na terenie byłego obozu stanowi ważny element w procesie edukacji patriotycznej, wychowania obywatelskiego i kształtowania miłości Ojczyzny, ma budzić nastroje, sentymenty, uczucia dumy z narodowych wartości, pomagać utożsamiać się z tymi, którzy niejednokrotnie miłość do ojczyzny przypłacili własnym życiem.
Uczniowie klas młodszych uczestniczyli w dwóch wycieczkach edukacyjno-wychowawczych do Głuszycy – Kompleks Osówka i Zamku Książ – miejsc ciężkiej i wyniszczającej pracy wielu przymusowych więźniów przywiezionych do budowy ostatniej kwatery Hitlera, budowanej na Dolnym Śląsku. Pod koniec 1943 r. Niemcy rozpoczęli budowę obiektów Riese w Górach Sowich na Dolnym Śląsku, w tym kompleksu Osówka. Prowadzono prace w różnych miejscach, powstawały systemy obronne na powierzchni ziemi i podziemne sztolnie. Prace przerwano na początku 1945 r. ze względu na zbliżającą się Armię Czerwoną i Wojsko Polskie. Po wojnie obiekt został splądrowany i zamknięty. W 1995 roku rozpoczęto zabezpieczanie i adaptację, następnego roku pierwsi turyści mogli zobaczyć 650 m chodników i wyrobisk. Obecnie zwiedzać można 1500 m. podziemnych korytarzy, wyrobisk, hal i bunkrów.
W 1941 roku władze III Rzeszy przejęły zamek Książ a Organizacja Todt przystąpiła do przekształcania zamku w jedną z kwater Adolfa Hitlera. Podczas przebudowy zniszczono większość zabytkowego wystroju wnętrza. Przed głównym portalem wydrążono szyb windowy głębokości 40 metrów, a pod zamkiem tunele i podziemny schron. W tym czasie w zamku przechowywano część zbiorów berlińskiej Biblioteki Państwowej. Według niektórych badaczy była to mistyfikacja – w rzeczywistości pod obiektem powstał podziemny kompleks, mający służyć jako fabryka sprzętu wojskowego, depozyt cennych przedmiotów oraz tajnych dokumentów lub miejsce badań nad bronią atomową.
Wycieczki i warsztaty stanowią ważny element w procesie edukacji patriotycznej, poznania historii, kształtowania miłości do Ojczyzny i poprzednich pokoleń, cieszą się zainteresowaniem wśród uczniów. Wszystkim uczestnikom i nauczycielom dziękuję z udział i przygotowanie
Koordynator Halina Strachowska

Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach

Dnia 17 maja 2018 r. klasa 1b i 1 c uczestniczyła w projekcie: ,,Edukacja w Miejscach Pamięci” w Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach. Obiekt ten, jest poniemieckim ośrodkiem w którym podczas wojny francusko pruskiej oraz w trakcie I i II wojny światowej był jednym z centralnych obozów jenieckich na terenie Niemiec. Różnice między warunkami życia jeńców w obozie zależały od tego, czy dany kraj z którego pochodził jeniec był sygnatariuszem konwencji genewskich. Z tego powodu, że ZSRR nie był sygnatariuszem, jeńcy sowieccy byli traktowani o wiele gorzej niż inni uwięzieni. Następnie udaliśmy się na cmentarz ofiar wojennych. Cmentarz ukazał nam różnice między szacunkiem do człowieka w czasie I wojny światowej., jeńców bowiem wtedy chowano w pojedynczych imiennych mogiłach, natomiast w trakcie II wojny światowej w zbiorowych bezimiennych mogiłach. Stalin mówił: ,,Śmierć jednego człowieka to tragedia, śmierć milinów to statystyka”. W czasie II wojny światowej w życie weszły masowe mogiły, ciało zmarłego człowieka nie było traktowane z jakimkolwiek szacunkiem. Następnie pojechaliśmy do Starego Grodkowa, na miejsce mordu i pochówku Oddziału Bartek. W miejscu które odwiedziliśmy we wrześniu 1946r zabito kilkudziesięciu żołnierzy z oddziału Narodowych Sił Zbrojnych dowodzonego przez Henryka Flamego oddział NSZ – Bartek”.