Spotkanie w ZSTiE „klub Ludzi ze znakiem P”
Szkoła przy Haukego- Bosaka miejscem historycznym na mapie Wrocławia
Tak dzień po dniu, wśród jazgotu ciężkiej broni maszynowej, wybuchów bomb lotniczych oraz pocisków artyleryjskich, w stanie ciągłego zagrożenia, gdy pomimo moich 14 lat, kazano mi być przedwcześnie dorosłym, przeżyłem straszny okres oblężenia miasta Breslau, które wkrótce miało stać się polskim Wrocławiem.
Aż nadszedł ten upragniony dzień – 6 maja 1945 r., gdy na wieży obozu Burgweide zawisła przygotowana potajemnie biało-czerwona flaga. Niemieckie Breslau, miasto, do którego przybyłem nie z własnej woli, miasto, w którym moja rodzina doznała tylu upokorzeń, stało się polskim Wrocławiem, moim miastem.
Między innymi ten fragment książki ,, Niewolnicy w Breslau” można było wysłuchać podczas spotkania Stowarzyszenia Polaków Represjonowanych i Ludzi ze Znakiem ,, P”.
W środowe przedpołudnie, 7 lutego 2024 r., hol szkolny zapełnił się licznymi gośćmi: świadkowie historii festung Breslau, władze miasta Wrocław, Urzędu Wojewódzkiego i instytucji miejskich.
To wyjątkowe spotkanie o wymiarze historycznym przybrało podniosły nastrój dzięki skupieniu, zrozumieniu i szacunkowi dla wydarzeń z przeszłości. Minuta ciszy… złożenie kwiatów przy tablicy pamiątkowej, odczytanie wojennych wspomnień, głos Ludzi ze znakiem ,,P”…
Dlaczego spotkanie odbyło się w tutejszej szkole?
W budynku szkoły, przy dawnej Clausewitzstrasse, mieścił się od 1940 roku obóz pracy. Robotnicy przymusowi z Polski i innych krajów Europy wykonywali prace na rzecz III Rzeszy. Warunki przeżycia były tu ekstremalnie trudne, ze względu na zagęszczenie ( szacuje się, że przebywało tu do 10 tysięcy osób różnych narodowości), higienę, brak żywności i choroby. W piwnicach szkoły urządzony był szpital, gdzie w prymitywnych warunkach przeprowadzano operacje i zabiegi. W zorganizowanych komandach, pilnowani przez członków NSDAP, przymusowi robotnicy szli do pracy przy wzmacnianiu obronności miasta, zwożeniu z ulic zwłok zabitych, przy budowie lotniska na obecnym placu Grunwaldzkim. Zmarłych chowano na podwórzu szkolnym, a tych, którzy przeżyli bombardowania wiosną 1945 roku, przeniesiono do obozu Burgweide na Sołtysowicach.
Powołując się na słowa Św. Jana Pawła II – „Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba ją stale zdobywać na nowo…”, obowiązkiem naszym jest pielęgnowanie pamięci historycznej.
Link do relacji z uroczystości:
https://www.wroclaw.pl/dla-mieszkanca/galeria/spotkanie-z-osobami-represjonowanymi-przez-iii-rzesze-i-czlonkami-klubu-ludzi-ze-znakiem-p,p,98
https://www.facebook.com/reel/396625456286200
https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=930274175132124&id=100044486497197